Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Τον Τίτλο Τον Αφήνω Σε Εσάς



Ο πίνακας ανήκει στον ζωγράφο:
"Caravaggio"
Ονομάζεται: "Sacrifice of Isaac (1603)"
Oil On Canvas 104 × 135 cm

(Αφιερωμένο στη Λίτσα Πατεράκη)

Τα μπάσταρδα παιδιά σας φιμώσατε. Τα νοθογενή παιδιά μιας ελευθέρων ηθών ζωής, άρρωστης πουτάνας μάνας, γόνοι ανενεργού και στείρου σπέρματος λόγω της πνευματικής σας κρυψορχίας. Μια ζωής που τη σάρκα της ξεπούλησε στις ανήλιες τρώγλες και καλντερίμια για λίγα κυβικά εκατοστά δραστήρια σπερματοζωάρια.
Την ανέχεια και τη σιωπή αποδεχτήκατε αντίτιμο για το ευτυχές με δικές σας μονάδες μέτρησης και γεμάτο προσόδους μέλλον των παιδιών σας που επιτήδειοι τυχοδιώκτες σας τάξαν.
Τα στόματα μας κλείσατε μήπως και ξεστομίσουμε τα ανώριμα όνειρα μας. Τα μάτια μας σφραγίσατε μήπως τολμήσουν και δουν λιγάκι επέκεινα. Την γεμάτη θράσος γλώσσα μας, ναυτικό κόμπο δέσατε για να ταιριάζει με τον κόμπο της καλοδεμένης γραβάτας των κλινηρών παχύσαρκων φωστήρων σας.
Κομψά σφιχτοδεμένη θηλιά στο λαιμό σας οι γλώσσες μας. Κλύσμα στο νεανικό μυαλό μου σκοπός σας έγινε, κάθαρση της δήθεν βρωμερής νοητικής αντίληψης μου, απόσταγμα ακαθαρσιών μιας σάπιας κοινωνίας, χωρίς να έχετε αντιληφθεί τη μούχλα, στο πέτο από το καμηλό και αλογότριχα σακάκι σας.
Μια κοινωνία σπιναλόγκα.
Επιπόλαια και ανώριμα μου λέτε ονειρεύομαι εσείς που ώριμα και συνετά μακελεύετε, μισερεύετε, κατακρεουργείτε και κιμαδιάζεται όνειρα, ιδεολογίες, ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες. Γονείς υποδείγματα, με το στανιό δικαιούχοι γονικής μέριμνας, γονείς πρότυπα να μας επιβάλλουν να ζήσουμε τα με απαραίτητη γονική συναίνεση μύχια μας όνειρα.Πρότυπα! Να μας χρησιμοποιούν υπέρεισμα στα υποτονικά τους όνειρα! Το λαρύγγι να μας κόβουν γιατί τα δικά τους όνειρα για τη βολή θυσίασαν.
Μεγάλοι και τρανοί να μας αποκαλούν μικρούς ανώριμους και άωρους αυτοί που μεστωμένοι, ωρίμασαν, αυτοί που αποφάσισαν να παραδώσουν τη ζωή τους στα χέρια άλλων προς διαχείριση διότι λέει απόκαμαν.
Ένα ρίγος διαπερνά το μεδούλι μου -όχι από σεβασμό αυτόν καιρό τώρα δικαιωματικά χάσατε- και να πίσω εδώ τον σβέρκο μου πιάνει η παγερή ψυχή σας και η ψυχρότητα των συναισθημάτων σας. Ο τρόπος που ευτυχισμένοι αισθάνεστε!
Μονάχα δεν μου είπες πόσο ευτυχισμένος είσαι! Σε νούμερο είκοσι εννιά; Πέντε κιλά; μήπως δώδεκα; γύρω στα δύο μέτρα ή μήπως είναι πιο εύκολο να μου πεις σε δολάρια και φράγκα! Τόσο καιρό στην απομόνωση! Δεν είμαι και καλά μέσα στα πράγματα. Τελικά βγήκαν και καινούργιες μονάδες μέτρησης! Τι σου είναι ο πολιτισμός…


(Αν το κείμενο θεωρηθεί χυδαίο σε μια χυδαία κοινωνία η κατάργηση της ανάρτησης είναι στη διάθεση σας)

20 σχόλια:

  1. Ο σαρκοφάφος πολιτισμός
    μόνο ένα λυγμό μου άφησε
    όλα τ' άλλα μου πήρε...
    Θέλει τα πάντα να θραφεί
    ακόμη και τα σπλάχνα μου!

    Πού είστε παιδιά μου;
    Όνειρά μου;
    Φτερά μου, λέξεις μου
    Πόθοι μου;...
    Πού είστε ζωές μου;...Παιδιά μου;...

    Σε ποιούς δρόμους βρωμερούς
    σας ξάβρασε η μήτρα μου;...

    Μόνο ο λυγμός μου έμεινε
    και η ντροπή που είμαι
    Για ΄σας που μέλλον δεν ετοίμασα
    ατίμασα τα όνειρά σας

    Καθισμένη σε πολυθρόνα κουνιστή
    πιπίλαγα καραμέλες "πολιτισμού"
    με πολύχρωμα περιτυλίγματα
    κρυμένη πίσω απ' το δάχτυλό μου
    αυνανιζόμουνα κοιτάζοντας τα σίριαλ
    Δεν "άκουσα" τις καταιγίδες που πλησίαζαν
    Κοιμόμουν τον αιώνιο

    Μαστουρωμένη αλήτισα εγώ
    Χειροκροτούσα βιασμούς
    κάτω από μπαλκόνια
    προεκλογικών συναθροίσεων
    Κι εσείς σπλάχνα μου
    χτυπούσατε
    τα τοιχώματα του άχρηστου κορμιού μου
    Κι εγώ εκεί...στο χειροκρότημα,
    στις βλακώδεις υποσχέσεις,
    στα ηλίθια σίριαλ,
    στο βούρκο!...

    Και τώρα
    πώς να σας κανακέψω παιδιά μου!...
    Πώς να σας πιάσω απ' τη αρχή;...
    Ένας λυγμός που έμεινα...

    Σ' αγαπώ πολύ Κωνσταντίνε μου!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένε μου Aenae
    Στην τέχνη δεν υπάρχει χυδαίο.Η τέχνη πρέπει να αγγίζει,να ταράζει,να καίει να λειτουργεί σαν καθαρτήριο ψυχών...
    Και αν αυτό δεν λειτούργησε σήμερα πάνω μου σαν καθαρτήριο ψυχών ,τότε τι ήταν!
    Δεν μπορώ να φύγω...σε κάθε λέξη νιώθω και ένα κάψιμο στην θέση της καρδιάς...
    Δεν υπάρχουν λέξεις και χρώματα να περιγράψω
    αυτά που νιώθω...
    Σαν ένας άνθρωπος που αντιλήφθηκε την μούχλα αλλά που έγινε ένα με το πετσί του...
    Σαν μια μάνα υπόδειγμα όπως πολύ καλά λες δικαιούχου γονικής μέριμνας...
    Σαν μια γυναίκα που δυστυχώς στενεύουν τα χρονικά περιθώρια και αυτό γιατί ανήκω στην
    γενιά της κ.Πατεράκη...
    Σήμερα θα με κάνεις να ξαναδιαβάσω αυτά που
    έγραφα στην ηλικία σου για να δω πως ένιωθα...
    Μην πάψεις ποτέ να γράφεις...
    Καθε φορά με διδάσκεις...
    καλή σου μέρα κωνσταντίνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΙΤΛΟΣ

    Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΡΑΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ξιφομαχιες διακρινω,μπα;


    φιλε αεναε αρχισε να αφαιρεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δυνατός ο λόγος σου και τολμηρός! Επικροτώ! Συμφωνώ και ως προς το πρόσωπο που επέλεξες για την αφιέρωσή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. άναρχες φλόγες του Προμηθέα Δεσμώτη
    Καλή μου Λίτσα

    Η ποίηση σου βλοσυρή,δριμεία και καυστική όπως ακριβώς ωφείλει να είναι σε ένα τέτοιο θέμα! Το ποίημα σου κρατώ ενέχειρο για ένα καλύτερο αύριο και ο αγώνας σου παρακαταθήκη στην καρδιά μου με φλάμπουρο και πολεμική σημαία την ελπίδα! Μονάχα πες μου ότι λιποτάκτης πίσω δέν θα τον ζητήσεις!
    Και επειδή γνωρίζεις τα λογοπαίγνια μου,πρωτότυπη αντι-ποίηση!Περιμένω τον τίτλο σου για την ανάρτηση αυτή! Καρτερώ την ανάρτηση που σκέφτηκες και αδημονώ για τις αντιδράσεις και τα σχόλια.
    Περιμένω νέα σου!
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Vaso Mprataki
    Αγαπημένη μου

    Τα λόγια σου πραγματικά εξαγνίασαν τους φόβους μου, να καθαρίζουν από κάθε ηθικό ρύπο τις αμφιβολίες μου για το αν πραγματικά θα σας αγγίξει!
    Οπως πάντα εδώ να σχολιάζεις κάτι που εκτιμώ απεριόριστα όπως και τα ποιήματα σου άλλωστε! Περιμένω και τον δικό σου τίτλο για την ανάρτηση!
    Καλο σου βράδυ, σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. trempe

    Αν και δέν πολυ κατάλαβα τι εννοείς σε ευχαριστώ που πέρασες και άφησες και το δικό σου στίγμα!
    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Diatton

    Σε καλωσορίζω στη γωνιά μου! Ελπίζω να μείνεις! Σε έχω επισκεφθεί αρκετές φορές και σχόλια σου άφησα κάτι που σκοπό έχω να κάνω ξανά και ξανά διότι το ιστολόγιο σου είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που έχω επισκεφθεί! Όσο για το jazz συναίσθημα σου έχω παραθέσει την απόψη μου!
    Σε περιμένω ξανά στο blog και το δικό σου τίτλο για την ανάρτηση αναμένω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καινούργιος εδώ!
    Πραγματικά υπέροχη ανάρτηση.
    Τα παιδιά της ψυχής μας κάθε μέρα είναι πιο μαύρα, σαν τον κόσμο που μας πλυμμηρίζει...

    Δεν ξέρω αν μας έχει απομείνει τίποτα άλλο πια εκτός από μια ασυγκράτητη οργή. Ας είναι. ίσως με αυτοί τρίξουμε λίγο τους κόμπους τους, ίσως σπάσουμε για χιλιοστή φορά τον παρθενικό τους ιμένα, που φροντίζουν να επιδιορθώνουν με ράμματα ψευδαισθήσεων. ίσως τους ταρακουνήσουμε και άλλο, και ίσως στη ναυτεία τους να ματαπροκληθεί ο οχετός των λημμάτων τους, και ίσως εκεί να πνιγούν όλοι.
    Και να καταλάβουμε πως το αύριο είναι μια υπόθεση όλων μας...

    Χαιρετώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σκληρό ... αλλά εν μέρη αληθινό...

    χαιρετώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. kioy

    Σε καλωσορίζω μ'αρέσει που είσαι μέσα στο κείμενο και στο ύφος αυτού! Πρέπει όμως να τους φωνάξουμε ότι τους καταλάβαμε γιατί δέν γίνεται άλλο έτσι δουλειά! Πέρασα και από τα δικά σου μέρη άλλα δέν βρήκα χρόνο να τα σχολιάσω κάτι που δέν θέλω να κάνω βιαστικά γιατί απ'οτι είδα γράφεις καλά και αξίζεις κάτι περισσότερο! Σύντομα όμως θα σε επισκεφθώ ξανά!

    Κομψά σφιχτοδεμένη θηλιά στο λαιμό σας οι γλώσσες μας...Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Odiporos

    Έχεις από τα καλύτερα blog που κάθε φορά πραγματικά με ταξιδεύει!Στέκι το έχω κάνει!
    Σκληρό...ολοκληρωτικά αληθινό... θα έλεγα εγώ!
    Περιμένω νέα σου! Χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Τα στόματα μας κλείσατε μήπως και ξεστομίσουμε τα ανώριμα όνειρα μας. Τα μάτια μας σφραγίσατε μήπως τολμήσουν και δουν λιγάκι επέκεινα. Την γεμάτη θράσος γλώσσα μας, ναυτικό κόμπο δέσατε για να ταιριάζει με τον κόμπο της καλοδεμένης γραβάτας των κλινηρών παχύσαρκων φωστήρων σας."

    Απολυτα αιχμηρός και δυνατός ο λόγος σου!

    Ευτυχώς κάποιοι ακόμα τα έχουν ανοιχτά τα στόματά τους, και παραμένουν σε πείσμα των καιρών αθεράπευτα ρομαντικοί και ρηξικέλευθοι!

    Καλημέρα φίλε Κώστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κωνσταντίνε μου, λόγω ψυχολογικής κακοκαιρίας...δεν μπορώ να δώσω ακόμη τίτλο στο κείμενό σου.
    Γι' αυτό, ανέθεσα αυτή τη δουλειά, στην κολλητή μου τη Μαρίνα, η οποία δεν πτοείται με τίποτα και βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση, ειδικά τις τελευταίες μέρες. Είναι το ίδιο, μιας και κουβαλάμε την ίδια τρέλα...

    Σε φιλώ πολύ
    με Αγάπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. κρυψορχίας Φυλακές και Φύλακες....
    κρυψορχίας θεματοΦυλακες....

    δυο τιτλοι λοιπον...μια κι η Μοναδικη Λιτσα με κατεστησε αντ΄Αυτης" (μια και οντως την ιδια τρελα κουβαλαμε πραγματικα)....νονα αυτου το μοναδικα Υπεροχου Σκληρου Κειμενου Αξιου...πανΑξιου Νεου....

    δεν εχω να προσθεσω κατι για το κειμενο σου Καλέ μου Αεναε...μα μητε να αφαιρεσω...ουτε ενα κωμα...ουτε μια τελεια....
    Απλα διαβαζοντας Σε....νιωθω πλημμυρα Ελπιδας να με κατακλυει....
    Αν ειναι να αφησουμε το μελλον σε τετοια χερια....και τετοια Μυαλα...ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΨΥΧΕΣ....Ε ΝΑΙ....ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ "κρυψορχίας Φύλακες"...μα και φυλακισμενοι στην μιζερια μας ...που αυτη μετραμε με το κιλο πια...η με τα δολαρια....

    ΕΥΧΗ ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ...
    ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ....
    ΝΑ ΠΟΡΕΥΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΟΥΝ ΜΕ ΡΥΤΙΔΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ....ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ...ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΣΟΥ ΓΡΑΦΗ....

    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ...
    ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .....
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ....
    ΜΕ ΤΙΜΑΣ...ΜΕ ΤΙΜΑΣ ΠΟΛΥ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. jimank1hc

    Πόσο σε ευχαριστώ!
    Όλοι σας μου δίνετε δύναμη να συνεχίσω!
    Αντε περιμένω να τελειώσουν και οι τελευταίες λεπτομέρειες και να σε επισκεφθώ!
    Σε χαιρετώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. άναρχες φλόγες του Προμηθέα Δεσμώτη

    Λίτσα μου και οι κακοκαιρίες έχουν τη μειλιχιότητα τους! Σίγουρα η Μαρίνα είναι άξια συνταξιδιώτης. Πιστεύω ότι είστε πραγματικά ένα τρελό πλήν όμως διμιουργικότατο δίδυμο!
    Καληνύχτα!Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μαρινα .....

    Καλή μου Μαρίνα!
    Τι ωραίοι τίτλοι!Αν σε τιμώ εγω, τότε τι λέξη να χρησιμοποιήσω για όλα αυτά που έγραψες για μένα;Το υπέροχο σχόλιο σου, μου έδωσε πνοή να γράψω κάτι για σένα που τόσο πολύ με τιμάς!
    Δέν ήθελα να αναρτήσω κάτι περισσότερο γιατί νιώθω ότι με μια καινούργια ανάρτηση πεθαίνει μια παλιά γιατί συνήθως την πιο πρόσφατη κοιτούν (ξέρεις τώρα εσύ πώς είναι τα πράγματα καλύτερα από εμένα) και δέν νομίζω ότι η ανάρτηση αυτή της αξίζει ένα τόσο σύντομο τέλος ! Όμως για όλους εσάς που τόσο πολύ με τιμάτε θέλω να σας προσφέρω τις λέξεις μου και τις σκέψεις μου! Είστε πάντως τρομερό και τρελό δίδυμο!
    Σε χαιρετώ φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. φτανει να κυλουν δυο δάκρυα στις σελιδες σου;συνεχισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή