Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Υγροβατικός Διαβάτης




Παρουσία υδρατμών πολλών στον αέρα, υγροβατικος διαβάτης να προσπαθώ τη βροχή να λαβώσω, σφαλιάρες να ρίξω στην νεροποντή που πέφτει...
Λουσμένος από τα απόνερα ζεστών οχημάτων που επέβαιναν σε παγερούς και άψυχους ανθρώπους έμεινα να κοιτώ στο βυθισμένο πεζοδρόμιο, απροστάτευτος από τις μαύρες παχιές ομπρέλες, τις μικρές βεράντες και τους μονόδρομους με τα κακότεχνα κιγκλιδώματα!
Τα πόδια μου υγρά, η ψυχή μου και αυτή υγρή σαν τη κόμη μου, όμως μια αλλόκοτη ζέση από το μέρος της καρδιάς με έσπρωχνε να συνεχίσω πρός στον προορισμό μου!
Κοίταξα ψηλά, δίπλα από την παλιά υαλόφρακτη τετράγωνη θήκη που δέσπωζε κοντά στον φεγγίτη, που τις στάλες εξαύλωνε και το κίτρινο φώς της φάγγριζε αμυδρά τους ναρκοθετημένους δρόμους που ο ομβρός και η αληγής νεροποντή φούντο τους κατέστησε. Βαθειά ανασαιμιά ακολούθησε που θάρρος σα να μου δώρισε και εμπρός βάδισα! Με τα παπούτσια βρεγμένα, τα πατζάκια μούσκεμα, τα χέρια στις τσέπες και το κεφάλι χαμηλά προχώρησα, το νερό και τους υετούς που από κεί ψηλά κρημνίστηκαν να κοιτώ, στους υπονόμους να χάνονται όπως η αξιοπρέπεια μας στο φορτίσιμο της όχι ταπεινής, αλλά ταπεινωμένης ζωής μας!
Ανέβηκα τις βαθμίδες!
Έσπρωξα την βαριά ξυλινή πόρτα!
Ευτυχώς ουδείς οχληρός θόρυβος.
Με αργά αλλά σταθερα βήματα εμβαίνω και Αγγελική Φωνή στα ταλαιπωρημένα από τον παράτονο σαματά και τις φορτικά άδειες συνδιαλέξεις, αυτιά μου καταφθάνει! Σε μια γωνιά κάθομαι και την βρεγμένη μου ψυχή απιθώνω πλαί μου!
Η Φωνή συνεχίζει και το ενδιάθετο και ενδόχυχο μελώδημα της, τις αποδημητικές μου σκέψεις και στοχασμούς ταξιδεύει σε τόπους μακρινούς και ώριους, εξαυλώνοντας τους βραχυλογικούς συλλογισμούς μου σαν τις νοτερές σταγόνες στην παλιά υαλόφρακτη τετράγωνη θήκη...
Ακόμη και η απιθωμένη υγρή ψυχή μου στέγνωσε...

29 σχόλια:

  1. Αέναε,
    δεν αξίζει στο κείμενό σου να αναγνωσθεί υπό τις συνθήκες της ολοήμερης και ημινύκτιας κούρασής μου.
    Παράταση ζητώ και παίρνω ως το ξημέρωμα.
    Και καληνυχτίζω χαμογελώντας διότι όχι, τίποτα δε χάθηκε ακόμη...τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tonia
    Το αίτημα σου δεκτό!
    Το ξέρω τίποτα δε χάθηκε ακόμη...τίποτα...αλλιώς αλίμονο μας ...αλλιώς αλίμονο μας...!
    Καλά ενύπνια!Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Κώστα,
    όμορφο κείμενο με αληθινές εικόνες, μου άρεσε!

    "Τα πόδια μου υγρά, η ψυχή μου και αυτή υγρή σαν τη κόμη μου, όμως μια αλλόκοτη ζέση από το μέρος της καρδιάς με έσπρωχνε να συνεχίσω πρός στον προορισμό μου!"
    Στον προορισμό τον δικό σου ή στον προορισμό του ανθρώπου;
    Αραγε μπορούμε να θέσουμε προορισμό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μοναξιά ένας μεγάλος σύμμαχος των ημερων οσο περισσότερο μόνοι νιώθουμε, τόσο παραδινόμαστε στα παιχνίδια της ψευδαίσθησης
    καπου καποτε κάτι τέτοιες σκέψεις στριφογυρνούσαν ξανά και ξανα στο νου

    Νυγμός θλίψης. Μοναξιά.
    Ποιος θα δειπνήσει
    ...........................
    Των παλιών οσμή
    ημερών στο ταβάνι
    μέσα στους ρόζους.
    Κάμαρη άδεια.
    Το χθεσινό της βήμα
    στοίχειωσε κούφιο.
    Σε ποιον αγέρα
    το σώμα σου δέθηκε
    κι ήρθες με φύλλα;
    Ποια φλέβα φέρνει
    το λυπημένο αίμα
    στον κρόταφό σου;
    .........................
    Ξέρεις τα λόγια
    που με σκοτώνουν πάντα
    κι όλο τ’ αγγίζεις.
    ..........................
    Θηλή της νύχτας
    Στης ρεβιθιάς το άνθος
    φώναξα: «χαίρε!»
    Θλίψη στο σπίτι.
    Ελλοχεύουσες μνήμες.
    Μπήκα και βγήκα
    ...........................
    Μόνο με ποτό
    διπλό θα σού ξεφύγω
    άλαλη νύχτα.
    Μικρό τσακάλι
    το ρύγχος του βυθίζει
    μες στο φεγγάρι.
    Εγώ κι ο φλοίσβος
    ονειροδέκτες μόνο
    δίχως μια στέγη.
    Κανείς δεν ήρθε.
    Χέρια τ’ ανέμου μόνο
    ψάχνουν την πόρτα.

    Ζεστό μου σπίτι
    απ’ τα παράθυρά σου
    διώξε τον φόβο.

    Στη σκέψη μου να
    τα δορυφορούμενα
    λόγια της θλίψης.

    Περσινές φωνές
    στον τηλεφωνητή σου
    βρήκα μονάχα.

    Μόνος στο σπίτι.
    Καλύτερα από μόνος
    έξω στον κόσμο.

    Τι νωθρή βροχή;
    στα κεραμίδια στάλες,
    να, μετρημένες.

    Ρήγμα της μνήμης
    αλώνει τη νύστα μου:
    οσμή σταφυλιών.

    Κάθισα κάτω
    από το βάρος τόσων
    κρυφών στεναγμών.

    Άσπρα σταφύλια
    στην εκλεκτής τα χέρια –
    κόκκινα νύχια.

    Φίλα με πάλι
    και μην ακούς της νύχτας
    τ’ άδεια κοχύλια.

    Σ’ εσένα πέφτω –
    στο μυστικό σου φέγγος –
    κι έλεος βρίσκω.
    (Ηλίας Κεφάλας. Σιωπητήριο χιονιού. )

    σταγόνες βροχής κόκκινες και γλυκές σαν τους μοναχικούς μας φίλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ξημέρωσε και πέρασε κι η μέρα μα τώρα μόλις βρήκα χρόνο και χώρο για σενα.

    Μοναχισμος ισοδυναμεί με αυτογνωσία και αυτοκριτική. Το ήμισυ του δικού μου παντος.
    Τα βήματα σου που τα σέρνεις στα υδάτινα μοναχικά μονοπάτια σίγουρα θα σε οδηγήσουν σε φωνές αληθείας, σε φωνές συνειδητοποίησης και απομυθοποίησης, σε φωνές του τώρα του πριν του αύριο...είναι οι φωνές των δικών μας βημάτων που σέρνονται εξίσου σε υδάτινα μοναχικά μονοπάτια, σχεδόν παράλληλα με σένα. Οι ψυχές δεν συναντιώνται σε αυτόν το κόσμο...γιατί εδώ το σκοτάδι είναι πυκνό, κι εκείνες διάφανες.
    Θέλω να ελπίζω πως οι προσπάθειες που κάνεις να αποτυπώσεις αυτά που νιώθεις ή που θες να πει δεν αυθυποβάλλονται από ένα πομπώδες λεξιλόγιο.

    Θέλω να μου αναλύσεις εδώ η σε mail το λίγο πιο εκεί που πήγε η σκέψη σου γιατί λίγο την έχασα ομολογώ.....εκτός αν θες να με αφησεις να αυτοσχεδιάσω...μα έτσι θα χαθώ σε παράλογους λαβυρινθους.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. jimank1hc

    Δημήτρη ο προορισμός είναι μεγάλο κεφάλαιο και διφορούμενο πολύ! Τα πράγματα είναι πιο απλά απ' ότι πολλές φορές εμείς σκεφτόμαστε! Αν προορισμός είναι μια αξιοπρεπής ζωή τότε ναι θέτω προορισμούς!Η συζήτηση αυτή μπορεί να διαρκέσει ώρες νομίζω!
    Ευχαριστώ!Τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. foteinosbp

    Φιλε μου καλησπέρα!Σε ευχαριστώ από τα βάθη μου που από εδώ περνάς! Αν και τη μοναξιά δέν προβάλλω οι λέξεις σου με ταξίδεψαν αληθινά!
    Φιλικά σε χαιρετίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Tonia

    Και εγώ από το πρωί μόλις σταμάτησα!Τώρα βρήκα λίγο χρόνο πρίν ξαπλώσω!
    Θέλω να πιστεύω ότι ο μοναχισμός που αναφέρεις είναι ο τρόπος ζωής των μοναχών. Του μοναχού όχι με την έννοια του μοναστή, ερημίτη και στυλιστή αλλά με την έννοια τού γνήσιου και του πραγματικού!Υπο αυτή την έννοια επαυξάνω!
    Και τώρα λίγη αλήθεια!Όσο για αυτό που μου έγραψες ένιωσα να με προσβέλνει!!!Αν και λίγο σε ξέρω και λίγο με ξέρεις το ύφος τών κειμένων μου και των αξιών μου από στόμφο δέν χαρακτηρίζονται πιστεύω!
    Δέν νομίζω σε όποιο ιστολόγιο και αν έχω γυρίζει και οι ελάχιστοι που με ξέρουν έξω από τα καλώδια, και τις οθόνες αυτές να με έχουν ακούσει να καυχησολογώ!
    Όταν ξεκίνησα να γράφω σ'αυτό το μηχάνημα ποτέ δεν περίμενα κάποιος να μου γράψει σχόλιο για τα κείμενα μου "Θέλω να ελπίζω πως οι προσπάθειες που κάνεις να αποτυπώσεις αυτά που νιώθεις ή που θες να πει δεν αυθυποβάλλονται από ένα πομπώδες λεξιλόγιο"!!!
    Ίσως η μεγαλύτερη εφόρμηση που ένιωσα σ'αυτή τη γωνιά!
    Την αυθυποβολή εγώ αντιλαμβάνομαι φαινόμενο ψυχικό κατα το οποίο γεννιούνται στη ψυχή μας ιδέες, κρίσεις, αντιλήψεις, στοχασμοί και ιδεολογίες δίχως όμως αντίστοιχους εξωτερικούς ερεθισμούς!
    Τα κείμενα μου λοιπόν από κατα φαντασία ασθένεια δέν έχουν γεννηθεί να ξέρεις!
    Αν μέσα από τις λέξεις βλέπεις μονάχα πομπώδες και επιδεικτικό λεξιλόγιο τότε νομίζω σε λάθος ιστολόγιο είσαι!
    Από αυριο ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσω τι πρέπει να γράφω, πώς και γενικότερα άν πρέπει να γράφω!
    Τα σχόλια μου για τα κείμενα σου και το ιστολόγιο σου συνεχίζουν να ισχύουν αυτό θέλω να ξέρεις!
    Όσο για το mail θα προσπαθήσω να βρώ το mail σου για να απαντήσω σε όλες σου τις ερωτήσεις!
    Αν και με στεναχώρησες σε καληνυχτίζω και το γνωστό καλά ενύπνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλέ μου Αέναε...
    το μονο πράγμα που δε θα ήθελα να κάνω, (οχι μόνο προς εσένα αλλά προς κάθε άνθρωπο)είναι το να σε προσβάλλω και ταυτόχρονα να σε στεναχωρήσω.Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη, αν εξελαβες ως προσβλητικό το σχόλιό μου, δεν είχα καμια μα καμιά τετοια πρόθεση.

    Πάντα αλήθειες Αέναε....πάντα και μόνο.
    Εξηγούμαι λοιπόν...και ίσως έπρεπε να το κάνω εξαρχής και να μην αφήσω καμιά ασάφεια στο σχόλιό μου.
    Τα κείμενα σου -όσα εχω προλάβει να διαβάσω τουλάχιστον και είναι αρκετά- αγγίζουν οποιονδήποτε είναι άψογος χρήστης της Ελληνικής γλώσσας. Αυτό είναι παρήγορο δεδομένης της ηλικίας σου, αν θες να μιλησω προσωπικά.Πάντα με ευχαριστούσε και με ευχαριστεί να διαβάζω καλοβαλμένα κείμενα με πομπώδεις λέξεις και ειδικά ατόμων νεαρών. (λάβε υπόψιν σου σε αυτό που λέω, την επαγγελματική μου ιδιότητα).

    Οι πομπωδεις λέξεις, δεν είναι απαραίτητα αρνητική έννοια...όχι για μένα, όχι για κάθε φιλόλογο που σέβεται τον εαυτό του.
    Εκείνο που εξαρχής ήθελα να τονίσω...(και νομίζω πως δεν αξίζει το κόπο να λέμε όλοι μπράβο σε όλους ή να συμφωνούμε σε όλα απλά για να ειμαστε καλοί και να προσελκύουμε στα μπλοκ μας κόσμο), είναι πως χρησιμοποιείς πολλές και ποπώδεις εκφράσεις προσπαθώντας να δωσεις κάτι σε μας. όσο και να μην ηθελες να δώσεις υποχρεωτικά παίρνουμε..γιατί σε διαβάζουμε. Εννοόυσα λοιπόν....πως πρεπει να προσέξεις να μην σου κουκουλώνουν οι λέξεις τις σκέψεις σου. Άσε τις σκέψεις σου να ρέουν. Εγώ σε διαβάζω και σε χαίρομαι Αέναε....λατρεύω τις λέξεις που χρησιμοποιείς και είμαι εδώ και θα είμαι εδώ ......γιατί σε κατανοώ...με αγγίζουν όσα γραφεις και βλέπω πως έχεις πολλά να πεις..κρύβεις μεγάλο θησαυρο μέσα σου και πρεπει να τον βγαλεις να μας τον γνωρίσεις...όπως είναι,έστω και αστόλιστο.
    Θέλω να διαβασω αύριο η μεθαυριο...κάτι φωτεινό, καθάριο απο σένα, ζωντανό. Εχω διαβασει ήδη αρκετά σου.......
    Αλλά δε θέλω να μπαίνουν 5 συλλαβές εμπόδιο στη ροή της σκέψης σου. Έίναι πολλοί αυτοί που έχουν να πάρουν απο εσένα.....δώσε...δώσε ό,τι έχεις...όλα.
    Αυτος είναι ο ποιητής...αυτή είναι η ποιηση.Δόσιμο απο τα καταβαθα της ψυχής.

    Μην τολμήσεις να σκεφτείς τι θα γράψεις....απλά γράψε....
    Αυτό το μπορείς.

    Δεν είπα ποτε οτι καυχησιολογείς....δεν το πιστεύω αυτό και δεν το εντοπίζω.
    Είπα απλά να προσέξεις ΜΗΝ σου κουκουλώνουν τις σκέψεις οι λέξεις.
    (Δεν έγινε....ακόμη και δε θέλω να το δω να γίνεται)

    Νιωθω πραγματικά άσχημα γιατί μάλλον εκφράστηκα με λάθος τρόπο.

    Όσο και να με διώχνεις δε φεύγω...

    Το έπιασες το μοναχισμός...πως να φύγω;;;;

    Συγγνώμη λοιπόν, συγγνώμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε Κώστα
    τον προορισμό τον αντιλαμβάνομαι ως κάτι που από πριν έχει ορισεί να γίνει, το μόνο πράγμα που αποτελεί και τον προορισμό της είναι ο θάνατος και αυτός δεν έχει τεθεί από τον άνθρωποα αλλά από την φύση του, νομίζω πως ο άνθρωπος είναι φύση αδύνατο να προ-ορίσει, να θέσει προορισμούς, μπορεί όμως να βάλει σκοπούς και να θέσει νοερά στόχους, αν και ο στόχος πάλει μέσα μου αμφισβητείται ως δυνατότητα, μιας και στην περίπτωση του προορισμού και του στόχου τα πράγματα κτυπούν με σφοδρότητα πάνω στην αλήθεια της θεωρίας του χάους...
    Η συζήτηση είναι τεράστια όντως πολύ θα χαρώ να σε ακούσω (να σε διαβάσω...) αν και προτιμώ γενικότερα την αμεσότητα αλλά μιας και βρεθήκαμε εδώ ηλεκτρονικά μπορεί να αποβεί γόνιμη η ένωση των σφαιρών μας εξίσου...
    καλό απόγευμα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. οταν στο φως της μερας βλεπουμε σκοταδι
    οταν στο φως του φεγγαριου βλεπουμε μονο
    γκριζο και μαυρο
    τοτε ο μισός θέλω να βάλω τα κλάμματα
    και ο αλλος μισος να κουκουλωθώ
    κάτω από την κουβέρτα
    και ψαχνω να βρω φωνη
    μια φωνη που μου λεει 1/4 Χanax ,Τavor 0,5 ,Lexotanil 1
    και αλλα πολλα με χρώματα

    κάποτε στέγνωσα την ψυχη μου
    και τωρα βρήκα χρώμα
    σημερα, τωρα βρέχει για σενα καλέ φιλε
    την βροχή στα δυο θα κόψω στην μια κόκκινο χρώμα θα δώσω
    και στην αλλη γευση γλυκια ολα σαν το κρασι
    γλυκια βροχη σαν τους καινούργιους γλυκούς φίλους
    καθε σταγόνα ενα χαμόγελο τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν έχω λόγια να επαινέσω τον τρόπο που αντιπαραβάλλεις το Υλικό με το Άυλο. Τις ιδιότητες που δίνεις... Μα πάντα τα βαθύτερα υπαρξιακά ερωτήματα, διαδρομές που ανάγκη έχουμε όλοι, λαβύρινθος δεν είναι;

    Και πάντα κουρελής και καταβρεγμένος, στα μάτια των εφησυχασμένων, αυτός που διαλέγει την "ανασφάλεια" του ταξιδιού.

    Και πάντα πλούσιος, σπαραχτικά γεμάτος, και οδύνη λυτρωτική, αυτός που διαλέγει την "αλήθεια" του ταξιδιού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Tonia καλή μου!

    Ίσως κουρασμένος εγώ, ίσως κουρασμένη και εσύ και κάπου ανάμεσα λέξεις παρεξηγημένες και διατύπωση σαθρή (όχι με την έννοια της σάπιας, γνωρίζεις καλά την ελληνική). Όσο για τη διατύπωση αν ξέχωρα το δείς (στη προκειμένη δώ, διαφορετική έννοια εκλαμβάνω). Ισως πάλι να πρέπει να ξεσκονίσω πάλι λίγο το συντακτικό... χαχαχα!!!
    Αν ξεκαθαρίστηκε αυτό το κομμάτι ας περάσουμε στα υπόλοιπα λοιπόν!
    Το αν κάτι παίρνεται από εμένα ελπίζω καλό να είναι και ευτυχή με κάνει γιατί απ'ότι και η ίδια βλέπεις ελάχιστοι περνούν και άλλοι λησμονήσαν, και σε συμφερτούς και συνάφια εγώ δέν μπαίνω! Ευτυχώς φίλοι που γνωρίζω και άλλους που πρόσφατα γνώρισα όπως ο φίλτατος foteinosbp που τον διέκρινα για το βάθος της ψυχής του!
    Μήν ανησυχείς δέν κουκουλώνονται οι λέξεις, οι λέξεις που από το συναίσθημα ξεπηδούν!
    Οι λέξεις επιγέννηματα βασικών ανθρωπιστικών αξιών, λέξεις επιγεννήματα από την προσβολή αυτών των αξιών!
    Όπως σου ανέφερα και σε προηγούμενο σχόλιο οι λέξεις αυτές δέν ξεπήδησαν από κάποια κατα φαντασία ασθένεια αλλά από νοσηρές καταστάσεις και χρυσές στιγμές που όλοι μας έχουμε ζήσει!
    Όσο για το μοναχισμό ελπίζω να συμφωνούμε! Ίσως με την έννοια που ξεχάστηκε ή καλύτερα να θάφτηκε επιμελώς από φθηνούς χρυσοθήρες (κατανοείς εσύ τι κάθε φορά θέλω να πώ)Αν θέλεις μπορεί να αναλυθεί και περαιτέρω!
    Περιμένω την δική σου ανάλυση για το κείμενο και την δική σου προσέγγιση καλή μου Tonia.
    Για ότι θέλεις να συζητήσουμε στείλε σχόλιο δέν έχουμε κάτι κρυφό να πούμε! Περιμένω να επανέλθεις και τη δική σου διάσταση να δώσεις!
    Σε χαιρετώ προς το παρόν! Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. jimankh1c

    Δημήτρη, ελάχιστα σε γνωρίζω και φίλο σε προσφωνώ! Όπως πάντα έχεις δίκιο ο προορισμός είναι μεγάλο κεφάλαιο και συζήτηση μεγάλη σηκώνει! Η αξιοπρέπεια και η ευτυχία φιλαράκο πιστεύω πως μπορεί να προ-ορισθεί και να τεθεί ως προορισμός του Ανθρώπου! Άρα δέν είναι κακό να αρνούμαστε προορισμούς που οι ίδιοι τείθουμε! Ξέρεις ότι σκόπιμο έιναι από φωστήρες, τους προρισμούς να διαγράψουμε και σιωπηλά να διαβαίνουμε και άσκοπά να περιφερόμαστε! Όσο για την αμεσότητα που λές αυτό μπορεί να κανονιστεί!
    Αν κάτι θέλεις να συζητηθεί, μην περιμένεις ρώτα ότι θές!
    Σε χαιρετώ φιλαράκο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. paidia polla grafete po po den prolaveno na ta diavaso ola einai pollaaaaaa axou aenae tha mpo ki ego vradaki na to diavaso kalitera makia ta leme

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καλησπέρα αέναε αναζητητή ,εκπλήσσομαι πάλι απο το γραπτό σου λογο κ απορώ πως γνωρίζεις τόσο καλά ελληνικά κ τόσο περίπλοκες λέξεις.κ είσαι κ τόσο μικρός .δεν ετυχε να συναντήσω νέο πλάσμα κ να ΄χει τέτοια καλλιέργεια.τι να πώ ...το διπλοτριπλοδιαβάζω για να το κατανοήσω.τι σπουδάζεις? αν κ το χάρισμα είναι του θεού κ λίγου της χείρας μας.μπραβίσιμο.φιλάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Με τα παπούτσια βρεγμένα,τα πατζάκια μούσκεμα,τα χέρια στις τσέπες και το κεφάλι χαμηλά προχώρησα,το νερό και τους αετούς που από εκεί ψηλά κρημνίστηκαν να κοιτώ ,στους υπονόμους να χάνονται όπως η αξιοπρέπεια μας στο φορτίσιμο της όχι ταπεινής αλλά ταπεινωμένης ζωής μας.
    να 'ξερες Κωνσταντίνε πόσο με άγγιξε...
    Δεν θέλω να προσθέσω τίποτα άλλο,για την ανάρτηση σου.
    Να μόνο που η μνήμη μου με παρέσυρε στην πρώτη ανάρτηση σου,όταν έψαχνες συνταξιδευτές για τι ταξίδι σου...
    Μια θέση σου είπα κράτα και για μένα...
    Πίστεψε το φίλε μου είναι υπέροχο το ταξίδι στις λεωφόρους των στοχασμών σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. foteinosbp

    Φίλε μου συγνώμη σου ζητώ για την αργοπορημένη μου απάντηση αλλά τρέχω και δέν φτάνω!
    Σε γνώρισα για λίγο όμως νομιζω σε κατανοώ τόσο πολύ!Ας βρεχτούμε λοιπόν στην από εμάς κόκκινη βροχή!. Όσο για τα "κουμπιά" ειδικός δέν είμαι αλλά νομίζω ότι μπορούν άνετα να αντικατασταθούν από μάτια διάπλατα ανοιχτά!
    Δέν ξέρω αν σήμερα 28-03-2009 παρεβρεθείς στη συγκέντρωση( ελπίζω να καταλαβαίνεις πια εννοώ) αλλά θα ήθελα να συνεχίσουμε την συζήτηση που είχαμε αρχίσει, όμως φίλε μου βρίσκομαι 753 km μακριά και δέν θα μπορέσω να έρθω! Άσε που πολλοί ήδη με λησμόνησαν! Σε έχω διακρίνει φίλε μου αυτό να ξέρεις μονάχα! Τα καλά κρασιά σαν τη ψυχή σου περνούν πολλές ζυμώσεις γι'αυτό μην φοβάσαι τους μύκητες!
    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. kioy

    συγνώμη ζητώ και σε σένα που άργησα να απαντήσω αλλά βροχές πολλές βλέπεις!
    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ελπίζω να κατανοείς το κείμενο! Λέξεις όπως "απόνερα", "απροστατευτος", "μαύρες παχιές ομπρέλες" "μικρές βεράντες", "μονόδρομοι με τα κακότεχνα κιγκλιδώματα" έχουν την δική τους έννοια που εκτός το καταφανές θίγουν προβλήματα και ασθένειες τον άρρωστων αυτών καιρών! Ελπίζω μονάχα όλοι σας να κατανοείτε τα κείμενα καινούργια και παλιά!
    Σ'ευχαριστώ kioy οτιδήποτε θελήσεις να ρωτήσεις μην διστάσεις!
    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. truthaki άντε περιμένω το βραδάκι πέρασε!
    Χαίρομαι πού τόσο πολύ γράφουμε όλοι μας και αυτό κάτι σημαίνει! Θα προτιμούσες το "γράφεις πολύ ωραία, μπράβο" ή το "Σ'ευχαριστώ και εσύ γράφεις πολύ ωραία, μπράβο" που σε πολλά ιστολόγια έχει γίνει καθεστώς! Αντιγραφή-επικόλληση σου λέω κανονικά! Όλους σας ευχαριστώ για τον τρόπο που προσεγγίζετε τα κείμενα μου και τόσα πολλά γραφετε!
    Άντε truthaki η σειρά σου! Άντε περιμένω!

    Υ.Γ. Παιδιά όλοι να περάσετε από το ιστολόγιο της truth around us... εγώ διασκεδάζω πολύ, γελάω και συνάμα προβληματίζομαι!Τι καλύτερο απο αυτά!

    Truthακι φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φίλε Κώστα,
    δεν ξέρω αν έχω δίκιο πάντα...
    Μ' άρεσε αυτό που είπες περί αξιοπρέπειας και ευτυχίας απλά εγώ τις βλέπω ως τους αντικειμενικούς σκοπούς στη ζωή, διαφωνώ με τον όρο προορισμό γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει την ακριβώς επόμενη στιγμή δεν μπορούμε να ορίσουμε, και πάντα στο μυαλό μου έχω την στενή μαθηματική έννοια του ορίζω...
    Όσο για την αμεσότητα κανένα πρόβλημα να κανονιστεί!
    Θα ήθελα να μου πείς για αυτές τις βαθμίδες που ανέβηκε ο ήρωάς σου στο κείμενο... Έχει ενδιαφέρον νομίζω...

    Συγγνώμη που αργώ να απαντώ αλλά τρέχω πολύ τελευταία...
    καλημέρα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλή μου ΕΥΑ πάλι εδώ σε βρίσκω και ευτυχή με κάνεις!
    Μπορεί μέσα από πυρίτιο,καλώδια και τάση ρευματος να σε γνώρισα ευτυχή όμως με κάνεις!
    Καλλιέργεια πιστευω δέν έχω και δέν σπούδασα κάτι από τις θετικές επιστήμες ούτε η σχολή του δεκαπέντε που τελείωσα (ευτυχώς είμαι από τους λίγους που βρήκα δουλειά)έχει θεωρητικές, ιστορικές ή πολιτικές καταβολές!
    Το θέμα της παιδείας και της μάθησης το έχουμε αναλύσει σε σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο της φίλης Tonia!
    Στο θέμα αυτό η θέση μου ήταν και εξακολουθεί να είναι πώς η μάθηση και γενικότερα η παιδεία, η μόρφωση και επιμόρφωση δέν μπορούν να χωρέσουν ούτε να προστατευτούν από τους κρύους τοίχους τους, μουχλιασμένους καθηγητές που ευρωτίαση τους σκεπάζει και τις τραβηγμένες κουρτίνες των τσιμεντοκατασκευασμάτων που σχολεία και πανεπιστήμια ονομάζονται! (Ψάξε λίγο τις λέξεις μου και θα καταλάβεις για τι μιλώ).
    Πρός θεού δέν είμαι κατά των θεσμών αυτών αλλά είμαι υπέρ στο να αλλάξουν μορφή και αναδιάρθρωση! Είναι δυνατόν σε αυτά τα πνευματικά ιδρύματα που το πνευματικά το κόψαν και μείναν μόνο ιδρύματα (τί είπα πάλι) να υπάρχει διοίκηση και διαχειριστής ταμείου!
    Ποιά παιδεία έχει ανάγκή από διαχειρηση και διοίκηση!
    Σ'αυτο που θέλω να καταλήξω είναι, ότι τις γνώσεις, τη μόρφωση και την παιδεία, έτσι όπως τα κάναν τα πράγματα δέν την συναντάς -"μονάχα"- στα $πανεπιστήμια$, τα $σχολεία$, $φροντιστήρια$ και τα $πνευματικά ιδρύματα$!
    Ελπίζω να έπιασες το υπονοούμενο!
    Σε φιλώ καλή μου ΕΥΑ και σε ευχαρίστώ για όλα!
    Καλησπέρα φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Vaso Mprataki

    Καλή μου Vaso!
    Συγνώμη σου ζητώ που άργησα να σου απαντήσω Vaso μου αλλά χιλίομετρα μακρία βρίσκομαι από τον προσωπικό μου υπολογιστή!
    Ευτυχή με κάνεις και η καρδιά μου χοροπηδά που σε άγγιξε το κείμενο!
    Ναι Vaso θυμάμαι την ανάρτηση και το σχόλιο σου, πως είναι δυνατόν να σε ξεχάσω άλλωστε;
    Απο την αρχή με στήριξές και όμως εσύ ακόμη εδώ βρίσκεσαι!!!Σ'ευχαριστώ για όλα!
    Η θέση, ακόμη Vaso γράφει να ξέρεις και φυλαγμένη καλά θα παραμείνει, σας είπα όλοι οι φιλαπόδημοι εδώ χωρούν! Και αν ακόμη Vaso επιθυμείς, εδώ ανήκεις!
    Ταξίδι στους λεωφόρους που εσείς φωτίζετε...
    Σε φιλώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Απ'ότι βλέπεις Δημήτρη στις κοινωνίες που ζούμε οι αντικειμενικοί σκοποί φτάσαν να γίνονται προορισμοί για πολλούς όπως και εγώ!
    Στα κείμενα όλα φαντάζουν όμορφα σε μια κοινωνία όμως που σκοπούς δέν έχει και το αντικειμενικο διέγραψε, ναι προορισμούς ορίζουμε! Σου είπα ξανά μην φοβάσαι τους προορισμούς, το "μέσο" που θα σε μεταφέρει να προσέξεις! Το λάθος μου ίσως είναι ότι με τις ορδές έπαψα να πορευομαι και σε προορισμούς όμορφους πηγαίνω όπως η φιλαλληλία!
    Η ψυχή δέ είναι συνάρτηση Δημήτρη ένα και ένα ίσως να κανουν πολύ περισσότερα, ίσως μηδέν ίσως και να αφαιρούν πράγματα...
    Μήν φοβάσαι τους προορισμούς,το μαγικό σε όλη αυτή την κατάσταση είναι οι εκπλήξεις που σου φανερώνονται, οι εκπλήξεις που με το συναίσθημα καλωσορίζεις...
    Περιμένω νέα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. έφτασαν ε? σαν να κατάντησαν να λέμε... όντως...

    δεν φοβάμαι τους προορισμούς...
    απλά εννοώ διαφορετικά τον όρο "προορισμός"
    θεωρώ ότι ο άνθρωπος είναι φύση αδύνατον να προ ορίσει... Μάλλον φταίει ότι παίρνω κυριολεκτικά την λέξη και το ότι αντιλαμβάνομαι στενά την έννοια "ορίζω" τα μαθηματικά μάλλον έχουν ένα μερίδιο ευθύνης...χαχαχα

    Εντάξει αντιλαμβανόμενος λιγότερο κυριολεκτικά την έννοια ναι θα συμφωνήσω μαζί σου... όχι ότι η συμφωνία μας είναι και ο σκοπός της επικοινωνίας μας αλλά καταλαβαίνω πως το εννοείς...

    συνάρτηση είναι απλά άλυτη μιας και οι μεταβλητές της άπειρες και δεν φτάνει μόνο αυτό έχει και άγνωστα κομμάτια της που ούτε καν ως σταθερές δεν μπορούμε να τα ορίσουμε...

    αν τον προορισμό τον αντιλαμβάνεσαι σαν την Ιθάκη ναι θα συμφωνήσω άλλωστε και εγώ έτσι την βλέπω τη ζωή, σαν ένα ταξίδι, μόνο που αντιλαμβανόμενος στενά αυτή τη φορά τον όρο ο προορισμός ε όπως και να το κάνουμε είναι κοινός και γνωστός και σίγουρα δεν έχει τεθεί από μας, μη με ρωτήσεις ποιος και γιατί, η φύση θα σου πώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Επανήλθα λοιπόν.

    και πάμε εδώ:

    Σε μια γωνιά κάθομαι και την βρεγμένη μου ψυχή απιθώνω πλαί μου!

    Πόσες φορές εμεις οι άνθρωποι κάνουμε ουσιαστικη ενδοσκόπηση;
    Πόσο λίγο καθόμαστε στη γωνιά μας και μένουμε εκεί με την ψυχή μας βρεγμένη και ταπινωμένη;
    Αφενός ο εγωισμός είναι αυτός που δε μας αφήνει εκεί στην ταπεινότητα να συλλογιστούμε τα λάθη μας αλλά και τα όριά μας.
    Αφετέρου είμαστε άνθρωποι και στόχος είναι το ''ψηλά''.
    Ψηλά ως προς τι; Ως προς τον διπλανό μας; Ως προς τη θέωση; Ως προς το ιδανικό ;

    Όλα μπαινουν στη ζυγαριά και ζυγίζονται.

    Μεινε στη γωνιά σου άνθρωπε(με βρεγμένη τη ψυχή)...κάνε την αυτοκριτική σου, δες τα λάθη σου, θέσε τον επόμενο στόχο σου...δες τα όριά σου...και μετά σήκω και προχώρα προς το ύψιστο...κι ως τότε θα έχει η στεγνώσει η πρωτύτερα βρεγμένη ψυχή σου, θα χει πάρει ανάσα και θα μπορεί να πετάξει στον ορίζοντα.

    Με εμπνέεις Αέναε...στο έχω πεί;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τonia
    Διάνα!

    Βρεχόμαστε στους υετούς για να γνωρίσουμε τον κόσμο!Τα πνευμόνια μας γεμίζουμε και τα ρουθούνια ερεθίζουμε από τις μυρωδιές της περιρρέουσας βροχής! (πάλι για το λεξιλόγιο θα μου πείς αλλά πώς αλλιώς να περιγράψω το σύνθετο που νιώθω; ε Tonia μου;). Αυτά που έχουν κρημνιστεί μαζί μας κουβαλάμε σε ένα μέρος καλύτερο για αυτά, σε μέρος καλύτερο για μας. Και τότε Τonia ακόμη και η απιθωμένη υγρή ψυχή μας στέγνωνει...
    Σκοπός όμως δέν είναι να αναλύσω εγώ το κείμενο αλλά εσείς να μου πείτε τι βρήκατε στις λέξεις και άν τουλάχιστόν κάτι αξίζουν...
    Με κολακεύεις Tonia...
    Εγώ να σε εμπνέω;
    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πέρνα να διαλέξεις το στίχο σου...
    Θα αλλάξω ανάρτηση και δεν θα προλάβω να σου αφιερώσω...

    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. αεναε αναζητητή γειά σου τι μου κάνεις μικρέ φιλόσοφε?όπως πάντα σοφά μου απάντησες .εγώ σαν αρχάρια στο λαπ τοπ δεν έχω μπλογκ κ μόνο άν βρώ έναν ειδικό να μου φτιάξει θα μπορώ κ εγώ το μυρμηγκάκι να γράφω τα μεταφυσικοπνευματικά μου ,που μ αρέσουν.προς το παρόν διαβάζω 5-6 μπολγκς κ γράφω σε 2.σ επέλεξα γιατί με εντυπωσίασες κ εσύ κ η γραφή σου.σε φιλώ .ευα

    ΑπάντησηΔιαγραφή