Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Όνειρα Υψίσυχνα...


Σε όνειρα υψίσυχνα, σε κατεργαράκους χρονογραφικούς καιρούς, δέσμιες ελπίδες σέρνω κοντά μου. Στον ουρανό καρφώνομαι ψάχνωντας αυτόν που νέμεται τις δικές μου ελπίδες. Ελπίδες δέσμιες με σωθικά ακραιφνή, και ψυχή γδαρμένη από νύχια αρπακτικών κλεμμένης ευτυχίας. Ευτυχίας μοιρασμένης σε ανισομερή συντρίμμια, λερωμένη απ'τα αποφάγια αφεντάδων, λουσμένη σε σάλια πεινασμένων σκύλων, πιστών στα λουριά τους και σε λιγδομένα θέλγητρα ορεκτικά.
Στα χέρια μου χρώματα βαστώ, χρώματα, ματιών που βλέπουν χρώματα, ματιών που βλέπουν χέρια να ζωγραφίζουν με χρώματα, μαύρους αυλόγοιρους και υψιπεδής μάντρότοιχους .
Υψιτενής εγώ, χαλασμένο κρασί, ξινό, να γλυκαναβρύζω σε εκλεπτισμένα κατωλαίμια και φλεγματικόυς ουρανίσκους.
Τον ουρανό ερέφω, σε μια εθελοτυφλή και παρορημένη κοινωνία που τα φτερά της χάρισε για να μπορεί να βλέπει τα αστέρια πανοραμικά. Σε μια κοινωνία έκπτωτων αγγέλων με διαταγές καρφιά και ψυχές χέρσες, σε μια κοινωνία που μανιωδώς την ανολκή μου επιζητώ!
Σε ξένη γή, σε νοτερά υπόγεια από αλητισσα βροχή, ονείρων στοιβαγμένων, με θέα σόλες παπουτσίων, σφιχτοδεμένα κορδόνια και τριχιές, έπαψα να μένω και εράσμιες αφορμές σε λεωφόρους με λευκά φώτα να συνεχίσω να βαδίζω αγάπησα!
Εραστής στο παράλληλο μιας ζωής απούσας, ονείρων που στα αστέρια έστειλα, και με σιωπή στόλισα τα πιο όμορφα τα λόγια!
Ξεθωριασμένες αναμνήσεις μιας γριάς αγάπης πονηρής και ανθρώπων που προσπερνούν χωρίς ντροπή! Φωτογραφίες που αποτυπώνουν τις κρυφές σκιές μου, σκιές που παίξαν στα ζάρια ρισκάροντας το συγκεκαλυμμένο λευκό τους χρώμα.
Τα μάτια σου πύξίδα αστρική... αυτή την ώρα σε σένα θα αφεθώ... σε όνειρα υψίσυχνα... σε σένα μόνο...
Με στόμα πινέλο τα λόγια προσπάθώ να βάψω, σε καμβά κενό, τώρα, τώρα που γινήκαν όλα δύσκολα και τα ρολόγια σταματήσαν στην ώρα που δείχνει το πόσο λείπεις...

5 σχόλια:

  1. Χμ, τι να πω;
    Υπέροχη γραφή όπως πάντα...

    Διαβάζω πάντα στον με σκοτεινιά γεμισμένο καμβά σου το πορτραίτο της αλλοτρίωσης, της συλλογικής διαφθοράς και του ξεπεσμού. ΣΚοτεινιά, απ' το έρεβος του Καιρού βγαλμένη... Η αντανάκλαση μιας "αγνής" εσωτερικότητας στο βούρκισμα της ζώσης...

    Μα εδώ με έκλεψαν τα ουράνια χρώματα της ίριδας! Του ονείρου σου το χρώμα... Σύνεχισε να ονειρεύεσαι, είναι ένα καλό εφόδιο να πορεύεσαι, μέσα στη βαρυχειμωνιά...

    Την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Κώστα καταρχάς μια μεγάλη καλησπέρα!
    Χαίρομαι πολύ που είσαι εδώ μετά από καιρό, εντάξει όχι και παρα πολύ καιρό...

    Το κειμενό σου ιδιαίτερο όπως όλα τα δικά σου φυσικά! Πάνω στον τρόπο σου δεν έχω να πω τίποτα είμαι πολύ μικρός εγώ για να πω το οτιδήποτε, απλά σε θαυμάζω και προσπαθώ να ψάξω μέσα του το κάθε νόημα που μπορώ να εκμαιεύσω από εκείνο...

    Φίλε Κώστα την ευτυχία πόσο εύκολο είναι να μας την κλέψουν να την λούσουν με σάλια πεινασμένων σκύλων που πίστη δίχουν στο λουρί τους, οι αφεντάδες πως μπορούν να λερώσουν με τα αποφάγια τους την ευτυχία μας;
    Η ευτυχία είναι κάτι πέρα και πάνω από τα υλικά έτσι τουλάχιστον νομίζω πως είναι και για σένα... άρα η ευτυχία δεν λερώνεται και δεν κλέβεται, μόνο ο δρόμος προς εκείνη μπορεί να λερωθεί ακόμα και να κλαπεί αλλά και πάλι η δύναμη που έχουμε μέσα μας μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά.

    Γιατί όμως καλύπτεις τον ουρανό; εκτός εαν δεν το κατάλαβα καλά...

    "και με σιωπή στόλισα τα πιο όμορφα λόγια" εκπληκτικό!!!!!

    η τελευταία παράγραφος είανι πολυερμηνεύσιμη αν μου επιτρέπης τον όρο, εγώ αυτή τη φορά θα την πάρω υπό το ερωτικό πρίσμα ή γενικότερα το πρίσμα της αγάπης!

    Φίλε Κώστα και πάλι θέλω να σου πω το πόσο χαίρομαι που διαβάζω καινούριο κείμενό σου!!!
    και θα σου πω τα λόγια που μου είχες πεί κάποτε: "Καιρό κάναμε να σε δούμε, αλλά από ότι βλέπω άξιζε τον κόπο!" ;-)

    εμείς τα λέμε...

    καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρες Αέναε!
    Υπέροχη ποίηση σε πεζή μορφή!

    Εύχομαι πάντα στα χέρια χρώματα να βαστάς και ν' ατενίζεις τ' άστρα πανοραμικά :-)

    Και πάλι καλημέρες
    An

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαβάζω,
    δίχως να μπορώ να σχολιάσω.
    Είσαι υπέροχος.
    Να περνάς όμορφα και να μη μας ξεχνάς.
    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. θα σου περάσει και θα γράφεις ουσιαστικότερα!και δεν κάνω καθόλου πλάκα,ούτε θέλω να σου χαιδέψω τ'αυτιά,τα γλυκανάλατα σχόλια να φοβάσε και όχι τ'αληθινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή